Dynamiek Scheppingsacht

Door Meester Farian – Magiër van Waarland. (Fragment uit Hoofdstuk 5)

De voorgeschiedenis.

Zion USAOoit, in een ver verleden, beheerste ieder mens in Waarland de grote kunst van het bewuste scheppen; dit was hem van nature gegeven. Er heerste toen een geestelijk klimaat waarin liefde voor het leven als de belangrijkste spirituele kwaliteit werd beschouwd, en het was deze eigenschap die de scheppingskunst optimaal liet gedijen. Het land kende grote successen op alle levensgebieden en iedereen voelde zich uitermate gelukkig.
Op den duur echter deed de hebzucht zijn intrede en werden er steeds meer dingen gecreëerd zonder dat men zich afvroeg of men deze werkelijk nodig had. Dit had tot gevolg dat het land overspoeld raakte met allerhande ongebruikte goederen, waarvan niemand meer wist wat er mee aan te vangen. De scheppingskunst stagneerde en raakte ernstig vervuild. Het volk begon zijn vermogen tot bewust scheppen te verliezen en hierdoor verliep het creëren steeds moeizamer. Men had gewoonweg geen enkel benul meer van de wijze waarop de wereld werd geschapen, en er moest veel fysieke arbeid verricht worden om wensen en verlangens te verwezenlijken. Uiteraard kostte dit veel inspanning terwijl de resultaten steeds minder werden. Hierdoor ontstond een aanhoudend gevoel van schaarste, en de angst om tekort te komen werd steeds groter. Dit bracht grote conflicten omtrent het bezit van de beperkte middelen teweeg, en zo belandde Waarland uiteindelijk in een neerwaartse spiraal van eindeloze strijd en toenemende ellende, waarin niemand meer gelukkig was.
Zo’n duizend jaar geleden maakte de toenmalige koning, Alexander de Eerste, een definitief einde aan deze malaise. Hij was namelijk erg leergierig en bereisde het hele land om zo veel mogelijk kennis op te doen. Zo was hij de eerste die zich in de Grijze Bergen durfde te wagen, iets wat voordien altijd als te gevaarlijk was gezien. Het was tijdens dit bezoek dat hij Gondar, de Magiër, ontmoette. De twee mochten elkaar meteen en sloten een vriendschap voor het leven. Deze vriendschap zou een nieuw keerpunt in de geschiedenis van Waarland inluiden, hetgeen uit het volgende zal blijken.
Gondar was een bijzondere man, die zich nooit zo in de Waarlandse maatschappij had thuis gevoeld en al vroeg in zijn leven naar de Grijze bergen was getrokken. Daar leidde hij een teruggetrokken bestaan dat geheel in het teken stond van een hartstochtelijke zoektocht naar de diepste geheimen van het Universum. Na vele jaren van studeren en experimenteren ontdekte hij uiteindelijk het ultieme geheim van de scheppingskunst. Hij werd zich daarmee bewust van het verdwenen gewaande vermogen van de mens om alles te kunnen scheppen wat hij wenste, en deze kennis gaf hem een vrijwel onbegrensde macht over zijn wereld. Hij verlangde ernaar om zijn grote ontdekking met het volk van Waarland te delen, maar wist in het geheel niet hoe hij dit aan moest leggen. Hierdoor bleef hij lange tijd de enige die de nieuwe scheppingskunst beheerste.
Met de komst van Alexander werd hem echter de kans geboden om zijn kennis alsnog op anderen over te brengen. Zodra deze hem het trieste verhaal over zijn immer in strijd verkerende volk had verteld wist Gondar dat dit zijn kans was om zijn ontdekking aan Waarland te schenken. Hij nam Alexander in vertrouwen en het spreekt vanzelf dat deze daar erg blij mee was. In de jaren daarna bezocht Alexander Gondar vele malen en werd dan door hem onderwezen in de vele facetten van de edele scheppingskunst. Al die tijd dacht Gondar veel na over een geschikte methode om zijn scheppingsvermogen voor het hele volk van Waarland beschikbaar te maken en uiteindelijk vond hij deze. Hij ontwierp een klein doorzichtig paneel dat hij het Scheppingspaneel noemde. Het vitale deel daarvan werd gevormd door de zogeheten Scheppingsacht. In dit symbool werd de ganse scheppingsdynamiek, zoals hij deze had ontdekt, in zijn meest geconcentreerde vorm gepresenteerd. Dit paneel plaatste hij op een soort altaar en vervolgens vroeg hij aan Alexander om samen met hem hiervoor plaats te nemen. Hij legde hem uit dat zij samen hun scheppingskracht enige tijd vast op dit paneel moesten projecteren om het daarmee op te laden. Nadat ze dit gedaan hadden was er in het paneel een reusachtige scheppingskracht samengebald. De bezitter ervan zou een ongekende macht verwerven. Maar in het geval van Koning Alexander, die het paneel in bruikleen kreeg, was er meer aan de hand. Omdat het mede zijn scheppingsvermogen was waaraan het paneel zijn bijzondere kracht ontleende, zou ieder mens wiens lot met dat van de koning verbonden was een belangrijk deel van diens scheppingsvermogen erven. Langs deze weg zou het volk van Waarland dus weer in het bezit komen van de aloude scheppingkunst. Gondar hoopte daarmee dat het volk eindelijk weer het geluk zou vinden waar het eeuwenlang naar had gezocht.
Zijn hoopvolle verwachting kwam uit. De macht van het paneel verspreidde zich over het hele land en het volk werd door koning Alexander gestimuleerd om weer met het vermogen tot scheppen te experimenteren. Dat lukte steeds beter en uiteindelijk floreerde de scheppingskunst weer als vanouds. Het gevoel van schaarste verdween volkomen en als gevolg daarvan werd er niet meer gestreden om macht of bezit. De koning had geen enkele moeite meer om zijn volk te besturen en het land kende enkel nog voorspoed en geluk. Hoewel dit alles teweeg was gebracht door de bijzondere macht van het Scheppingspaneel, werd het bestaan ervan zorgvuldig voor het volk verborgen gehouden. Dat wist niet beter of de terugkeer van de scheppingskunst hing samen met een herwonnen privilege van het koningshuis en vroeg zich verder niets af. De koning en zijn opvolgers hebben dit altijd zo gelaten.
Maar wat was nu de bron van deze wonderbaarlijke scheppingskunst? Waar kwam ze vandaan en hoe was het mogelijk dat ze werkte? Om dat te ontdekken zullen we ons thans gaan verdiepen in de achterliggende filosofie.

EN BESTEL OF LEEN NU DIT BIJZONDERE E-BOOK
Deel dit met je vrienden.